Mark Watney kapakta yazdığı gibi dünyanın en ünlü adamı ama dünyada değil. Mars'a ayak basan bir grubun parçası Mark. İşin kötü tarafı oluşan bir kaza sonucu Mark'ı alamadan arkadaşları Mars'tan gitmek zorunda kalıyor. İşte bu harika kitabımızın konusunu Mars'ta yalnız kalan pek sevgili Mark oluşturuyor. Bir insan bu kadar mı eğlenceli olur ya? Her cümlesi ayrı bir komedi. Mark yalnız kalınca ölmeyi beklemiyor. Mücadele ederek sonuna kadar zorlamayı düşünüyor. Ancak hayat orada o kadar da kolay değil çünkü her zaman karşısına zorluklar çıkıyor. Yaptığı planlar bozuluyor, eşyalar parçalanıyor, her şey Mark'ın aleyhine gelişiyor. Mark bu zorlukları aşarken ''işte az önce onuda tamir ettim,çok kolaydı'' diyip geçiştirmiyor, işin bilimsel boyutunu da anlatıyor. Bazılarınızı bu bilimsel boyut korkutabilir ama hiç korkmayın. Ben bile o terimlerden sıkılmayıp okuduysam sizde okursunuz. Hatta yarın GDF yapmayı düşünüyorum. O kadar etkilendim yani. Kitapta tabi sadece Mark'ı anlatmıyorlar. Arada sırada NASA bölümleride var ve o bölümler en az Mark'ın bölümleri kadar güzel. Bazen de Mark'ın diğer arkadaşlarının yaşamlarına tanık oluyoruz. Zaten kitabın hiçbir bölümünde sıkılmıyorsunuz. Ben Buz ve Ateşin Şarkısı serisi hayranıyımdır ve onda bile sıkıldığım bölümler olmuştur.(Brienne) Andy Weir öyle bir kitap yazmış ki sıkılmayı unutuyorsunuz. Tek bir beğenmediğim nokta vardı,o da sayfa sayısı. 415 ne ya!!! Şöyle 700-800 sayfa olsaydı da korkmadan okusaydık.
Ben pek fazla bilim kurgu kitapları okumam. Bu kitap iyice bilim kurguya ısınmama neden oldu. Mutluluk,üzüntü,korku ve diğer duyguları tek bir kitap içinde hissetmem beni çok etkiledi. Ayrıca kitap edebi olarakta bir şahaser bence. O yalnızlık hissini iliklerime kadar hissettim çünkü. Tek dileğim Andy Weir yazmaya devam eder ve muhteşem üslubuyla bize güzel günler yaşatır.
Andy Weir'in The Egg isminde kısacık bir öyküsü var internette yayınlanan. Onu da okuyun mutlaka, çok etkileyici
YanıtlaSilŞuanki İngilizcemle sadece başlığını okuyabildim.
Sil